Titel: Ontaarde moeders
Auteur: Renate Dorrestein
Uitgever: De Oorsprong
Jaar van eerste druk: 1994
In het kort
Een vader keert terug naar Nederland om zijn dochter te dumpen bij haar reizende moeder, die het moederschap ontvlucht is.
Mening
Het grootste probleem dat ik met dit boek heb, is dat ik het totaal niet eens ben met de centrale strekking van deze roman: mensen die ouderschap willen paren aan werk en carrière maken van hun leven en dat van anderen een grote puinhoop. Ik ben van mening dat ouderschap en werk zeker wel te combineren valt waarbij alle betrokkenen een fijn leven hebben. Het is niet per se makkelijk, maar in mijn ogen wel het beste. Als een vrouw allemaal maar thuis blijft, maakt zij zichzelf afhankelijk van haar man en onttrekt zij zich in mindere of meerdere mate van de wereld.
Voor de rest zijn er veel trieste dingen aan de hand: Maryemma is eigenlijk een ongewenst kind, enkel ter wereld gebracht, omdat Bonnie een keer de pil vergeten was. Zij wilde geen moeder zijn en liet Maryemma achter bij haar vader Zwier. Bonnie ging verder met haar globetrottend werk als botanisch onderzoeker. Ook Zwier doet iets soortgelijks en reist de wereld rond, met Maryemma. Het boek gaat er grotendeels over dat hij terug naar Nederland komt om Maryemma te kunnen dumpen bij Bonnie. Maryemma lijdt aan verlatingsangst en wordt geslagen door Zwier. Uiteindelijk lukt het hem niet en gaat hij verder met zijn ‘molensteen’.
Los van het gedoe met Maryemma gaat het ook over de verkrachting van Bonnie en Meijken en de verstoting van Meijken door haar moeder tegenover de verstikkende liefde voor Bonnie. Dit leidt tot een plottwist die ik niet had zien aankomen: Meijken was op haar achttiende verkracht en is de moeder van Bonnie in plaats van haar zus. Dit is vergelijkbaar met wat er aan de hand van in De passievrucht die ik later zou lezen.
Uiteindelijk kreeg ik geen fijn gevoel bij het lezen van dit boek en heb ook niet het idee alsof ik er veel wijzer van ben geworden. Ook bijvoorbeeld de kritiek op het moederschap en de onrechtvaardige behandeling van verkrachte vrouwen had ik al eens eerder gelezen of gehoord. Verder vond ik de schrijfstijl niet bijzonder interessant. Alles bij elkaar opgeteld: dit boek zal mij waarschijnlijk niet zo bijblijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten