Titel: Karakter
Auteur: F. Bordewijk
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar
In het kort
Jacoba Katadreuffe raakt op haar achttiende zwanger van de deurwaarder A.B. Dreverhaven en een zoon, Jacob Willem Katadreuffe, krijgt. Ze voedt hem alleen op, terwijl ze de huwelijksaanzoeken en alimentatie van Dreverhaven afslaat. Jacob wil koste wat het kost advocaat worden, maar zijn vader werkt hem ontzettend tegen.
Mening
Het boek begint met de achtergrond hoe Jacoba Katadreuffe op haar achttiende zwanger raakte van Dreverhaven en alleen voor haar zoon Jacob zorgt tot hij op zijn eenentwintigste zijn eigen weg gaat. Dit eerste gedeelte is vrij vlot geschreven, het tempo is fijn, niet te langzaam. Op het moment dat Jacob, in het boek Katadreuffe genoemd, een sigarenwinkeltje overneemt en failliet gaat, daalt het tempo drastisch. Katadreuffe’s tijd als typist, besluit om advocaat te worden en afwijzingen jegens vrouwen die in hem geïnteresseerd zijn behoren ook tot dit stuk. Ik vond het eerste, vlottere stuk veel fijner lezen dan de rest van het boek.
De centrale vraag van het boek is waarom Dreverhaven zijn zoon zo erg tegenwerkt. De ontknoping verdraait het hele beeld. Jacob beweert dat Dreverhaven hem heeft tegengewerkt, terwijl Dreverhaven beweerde dat hij juist had meegewerkt. Deze ‘twist’ is één van de belangrijkste aspecten van het boek. Ook de trieste beschouwing van Jacob dat er vier mensen in zijn leven waren: Jan Maan, Lorna te George, zijn moeder en zijn vader, aan het eind van het boek is effectief. Het eindigt met een sombere realisatie en een vrij bitter open einde. Het is onzeker wat Jacob met de rest van zijn leven gaat doen en of hij ooit gelukkig wordt. Het geeft de lezer de kans na te denken over of Jacob’s conclusies juist zijn, wat hij/ zij zelf in zijn situatie zou doen/ zou hebben gedaan en wat er met Jacob gebeurt na afloop van het boek. Het aanzetten tot nadenken vind ik een erg passend einde voor Karakter, omdat het de lezer op dezelfde plek als Jacob zet. Jacob Hij kijkt neerslachtig terug naar zijn beslissingen in het verleden en lezer kijkt over zijn schouder mee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten