vrijdag 27 december 2013

Boek 8: Laura’s eiland- Anneke Scholtens (4GE, 34)

Titel: Laura’s eiland
Auteur: Anneke Scholtens
Uitgever: Leopold

In het kort
Laura’s beste vriendin heeft net een nieuw vriendje en haar ouders zijn net gescheiden. Laura voelt zich alleen en ze voelt zich alleen nog maar slechter als de vader van haar oppaskinderen probeert te zoenen. Laura trekt zich terug, ‘op haar eiland’, zoals ze dat noemt. Ze voelt zih daar veilig en ontastbaar. Dan groeit er een nieuwe zelfverzekerdheid in haar.

Mening
Een niet zo heel bijzonder boek, maar nog steeds redelijk vermakelijk. De hoofdpersoon Laura’s situatie, omgeving en interacties met andere personen zijn vrij standaard en ze is geen complex karakter, maar het verhaal loopt goed en het heeft een zoete happy ending met een moraal (zonder dat daar overdreven letterlijk naar wordt verwezen).

woensdag 25 december 2013

Boek 7: heb jij het buskruit soms uitgevonden- Dolf Verroen (4GE, 33)

Titel: heb jij het buskruit soms uitgevonden
Auteur: Dolf Verroen
Uitgever: Leopold

In het kort
Het gaat over Pip die zijn vader probeert terug te krijgen als hij per ongeluk zijn vader eerst in een stekelvarken, dan in een kanarie en vervolgens in een papegaai heeft veranderd.

Mening
Een ontzettend leuk en ontzettend random boek. Het lijkt alsof de auteur zomaar is begonnen te schrijven, in de eerste paar regels al iets geks had geschreven en besloten heeft door te schrijven aan een absurd verhaal (dit alles op een positieve manier).  Het is een kort boek (maar 86 bladzijden), maar ik vind het geweldig. In de wereld die de auteur heeft geschapen, is het zowel herkenbaar en vertrouwd als fantastisch en er kan alles gebeuren. In boeken zijn er eigenlijk geen restricties, maar veel boeken houden ze wel aan (bijvoorbeeld als het zich in de echte wereld afspeelt). Dit boek speelt zich (een soort van) in de echte wereld af, maar maakt er gebruikt van dat er in feite geen restricties zijn. Uit het niets komen nieuwe kleurrijke personages, vreemde gebeurtenissen en alles gebeurt (volgens mijn beleving) in een sneltreinvaart. Er gebeurt heel veel in de korte 86 pagina’s. Er zijn ontzettend veel plottwists. Zelfs op de vreemdste reageert Pip alsof het vervelend, maar niet ongewoon is. ‘heb jij het buskruit soms uitgevonden’ is één van de vreemdste boeken die ik heb gelezen, maar ook één van de grappigste en randomste boeken met de droogste humor die ik ooit gelezen heb. Dit is echt een boek wat ik in mijn hoofd zie afspelen als ik het lees. Ik raad het zeker aan.

Boek 6: IJskoude handen- Bies van Ede (4GE, 32)

Titel: IJskoude handen
Auteur: Bies van Ede
Uitgever: Wolters Noordhoff

In het kort
Het gaat over Eva, die de mysterieuze Victor probeert te helpen nadat hij op een feestje geslagen is en nadat zijn tante is op gruwelijke wijze is vermoord.

Mening
Terwijl ik dit boek aan het lezen was had ik één mooie éénzinsomschrijving van het verhaal: ‘Het lijkt op een slechte horrorfilm.’ De ironie van mijn gedachte is dat er achterin het boek de inspiratie staat van dit verhaal. Een stukje uit deze tekst: ‘Mijn eerste gedachte na het lezen van het krantenartikel (over een door een ongeluk overleden achttienjarig meisje dat vier maanden zwanger was maar met een nog levend ongeboren kind) was: als Stephen King hier maar niet achter komt. Want wat er in de kranten stond, was een perfect horror-plot.’ De proloog en epiloog zijn ontzettend horrorachtig, net als de platte karakters. De hoofdpersoon Eva heeft amper een persoonlijkheid. De tweeling Rutte is gewoon knettergek zonder dat daar een goede reden, oorzaak, psychologische achtergrond of iets dergelijk bij gegeven is. Judith en Jurriaan zijn het stereotype ‘paartje’. Het idee van Victor, dat hij geboren is uit een dood lichaam en daarom zelf ook deels dood is en daarom anderen ook dood wil maken, is een goede opzet naar een eng verhaal, maar zijn personage is erg slecht uitgewerkt. Het grootste deel van de tijd zegt hij onzin (of niks), kijkt voor zich uit met een lege blik en gedraagt zich vreemd. Misschien met dit worden opgevat als ‘creepy’, maar ik zie het als een gefaalde poging tot hem eng maken. Het verhaal met de focus op Eva wordt afgewisseld met stukken over de rechercheurs Van Zoom en Bergen. De afwisseling tussen de twee delen en het feit dat het  twee rechercheurs zijn die de moorden proberen op te lossen is erg cliché. Nog een cliché punt is dat Victor zo gehecht is aan zijn moeder (vooral in horrorverhalen, denk maar aan Psycho van Alfred Hitchcock), maar in dit verhaal lijkt het geforceerd en niet oprecht. Vooral de personages maken het verhaal ongeloofwaardig, maar alle psychologische stukken en het gebruik en de werking hypnose in dit verhaal maken het zeker niet beter. Dit is een boek dat ik zeker niet aanraad. 

Boek 5: Baby- Marjan van Abeelen (4GE, 31)

Titel: Baby
Auteur: Marjan van Abeelen
Uitgever: J.H. Gottmer

In het kort
De zestienjarige Babette heeft liefdesverdriet en gaat daarom steeds vaker om met Flynn. Door hem wordt de losbandiger en begint een beetje alcohol te drinken en joints te roken. Op een avond laat ze zich door hem verleiden terwijl ze onder invloed van de drank en drugs niet helemaal weet waar ze mee bezig is. Als ze drie maanden later zwanger van Flynn blijkt te zijn, moet ze gaan beslissen wat ze wil met de ongeboren baby.

Mening
Ik heb dit boek niet echt met plezier gelezen. Misschien komt het omdat ik al veel boeken van dit soort heb gelezen en dat alle meisjes soortgelijke fouten maken. Voor mij was het een beetje voorspelbaar, maar ik kan me voorstellen dat personen die niet veel boeken met hetzelfde onderwerp hebben gelezen het erg aangrijpend vinden. Een groot deel van het boek ging gewoon over alledaagse situaties en gesprekken en als je al kunt voorspellen wat er gaat gebeuren, wordt het verhaal op sommige punten saai. Het is ook zo dat ik betere boeken met dit soort onderwerpen heb gelezen (zoals die van Helen Vreeswijk). Ik had ook een beetje het gevoel dat de schrijfster het extra dramatisch wilde maken met de toevoeging van drugs en loverboys. Het verhaal werkte gewoon niet helemaal voor mij. 

Boek 4: Moord in Amsterdam- Gertrude de Jong (4GE, 30)

Titel: Moord in Amsterdam
Auteur: Gertrude de Jong
Uitgever: Malmberg (Boektoppers 1998)

In het kort
Het gaat over de twee meisjes Fransje (welopgevoed uit een rijke familie) en Dientje (het zusje van de dienstbode). Ze proberen uit de zoeken wie een diefstal heeft gepleegd en als ze later het lijk van een verdachte vinden, gaan ze ook de moordenaar zoeken. 

Mening
Dit is weer een boek dat ik enig en alleen heb gelezen omdat het toevallig in mijn boekenkast stond. Het is duidelijk als een kinderboek geschreven en de hoofdpersonen gedragen zich als echte kinderen. Dat is te merken aan hun acties en dialoog. Het speelt zich af in het begin van de twintigste eeuw. Er zijn een paar historische elementen goed in het boek verwerkt: feministische demonstratie voor het vrouwenkiesrecht, een toespraak van Aletta Jacobs, prinses Juliana als baby, het kinderweekblad ‘Ons blaadje’ en nog andere dingen. Dat vind ik één van de betere dingen uit het boek. Het detective-aspect van het verhaal is leuk voor kinderen, maar als je ouder bent, vind je waarschijnlijk (zoals ik) het wel heel kinderlijk. Het aspect dat de meisjes beiden een andere afkomst hebben vind ik goed en Fransje bevraagt in haar kinderlijke  zelfs een stukje uit de Bijbel (soort zoekt soort en stand hoort bij stand). Concluderend: het is een leuk boekje voor kinderen, maar te kinderachtig voor ouderen. 

Boek 3: De Kunstrijder- Jan Terlouw (4GE, 29)

Titel: De Kunstrijder
Auteur:  Jan Terlouw
Uitgever: Wolters Noordhoff (Jonge Lijsters)

In het kort
Als de spastische Patrick en de dove Tom s’avonds een meisje een kelderraam van het museum zien inslaan en daar een groot pak mee naar binnensmokkelt, proberen ze met het meisje in contact te komen. Zo raken ze betrokken bij een erg opmerkelijke zaak.

Mening

Een erg goed boek met interessante thema’s en leuke personages. Het plot is erg goed geschreven, het is niet te voorspelbaar, er zijn wendingen en onverwachts. Het klopt allemaal goed en er gebeurt veel.
De schrijfstijl vind ik ook heel erg goed, er worden details besproken zonder dat het verhaal er onder lijdt (het wordt er juist beter van) en het zit vol met filosofische gedachten en interessante denkbeelden. Dit is een aanrader.

Boek 2: Fausto Koppie- Anke de Vries (4GE, 28)

Titel: Fausto Koppie
Auteur: Anke de Vries
Uitgever: Lemniscaat  
‘Een uitgave van de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek ter gelegenheid van de Kinderboekenweek 1994’

In het kort
Stijn houdt van fietsen. Als bij hem in de buurt een fietsenwinkel opent, bevriend hij de eigenaar meneer Roeleveld snel. Ze praten veel over hun hobby en vooral over het idool van meneer Roeleveld, Fausto Coppi. Stijn merkt dat er een ontzettend mooie fiets, waar ‘Fausto Koppie’, op staat in de winkel hangt, maar die blijkt niet te koop te zijn. Er is iets met deze fiets en ook met meneer Roeleveld aan de hand en het heeft allemaal met Fausto Koppie te maken.

Mening

Een leuk boekje dat vlot is geschreven. Het plot heeft een goed tempo en er zijn een paar verrassinkjes. De karakters leren door het verhaal heen en het geeft een positief gevoel. Het verhaal was niet ontzettend bijzonder, maar nog steeds vermakelijk. 

Boek 1: Twaalf sloeg de klok- Paul Biegel (4GE; 27)

Titel: Twaalf sloeg de klok
Auteur: Paul Biegel
Uitgever: Uitgeversmaatschappij Holland- Haarlem

In het kort
Een jongetje heeft dromen over allerlei bosdieren en een luchtpaleis.

Mening
Dit was een boek dat heel anders is dan andere boeken die ik heb gelezen. De verschillende tijdsindelingen, verhaallijnen, karakters en de bijeenkomsten daarvan maakt het een interessant geheel. Het verhaal speelde zich af in de dromen van een jongetjes, dus dat maakt alles mogelijk. Het boek maakt hier gretig gebruik van door karakters en omgevingen te scheppen die uit het niets komen waarmee de schrijver niet zou zijn weggekomen in een verhaal in de echte wereld. Dit boek was interessant, maar niet geschikt voor iedereen. Je moet de vreemde elementen accepteren om dit boek te kunnen waarderen.